Unutmak istemediğim bir kaç şey
Deniz ve Defne'nin tamamen kendi başlarına yaptıkları bu baykuş. Tuvalet kağıdını ben yeşile boyamıştım. Ama bir kaç gündür masanın üzerinde duruyordu. Ne yaparız acaba diye düşünürken, çocuklar ortalıkta duran yapıştırma gözleri bulmuşlar. Bunun üzerine Deniz bana gelip baykuş yapmak istediğini söyledi. Gagası için kullandığı kalbi Defne kesti. Kabnatlarını ve ayaklarını ben kestim ama yapıştırma işi tamamen Deniz ve Defne'ye ait. Düzgün yapıştırılmış tüm parçalar Deniz'e, diğerleri ise Defne'ye ait.
04 Kasım 2017:
Bir hafta sonu maaile kuşburnu toplamaya gittik. Gittiğimiz yer (Teufelsberg) aynı zamanda ailelrin çocukları ile uçurtma uçurmak için gittikleri yüksekçe bir tepe. Tepeye çıktığımızda çocuklar ilk kez uçurtmaları gördüler. Defne'nin ilk tepkisi bilinmez olana verilen tepkiydi; 'korkuyorum' dedi. Nolwen ve Deniz ise uçurtmalar ile çok ilgilendiler. Defne de bir süre geçtikten sonra ilgi göstermeye başladı, ama önce alışması gerekti.
Bu arada tepeden aşağıya inerken de kuşburnu topladık. Şimdi yaptığımız marmelatları afiyetle tüm aile yiyoruz.
04 Kasım 2017:
Kış gelince burada hava erken kararıyor ne yazık ki. Ama işte bu akşam eve dönerken, harika bir ay manzarası vardı. Telefonumun fotoğraf makinesi çok hassas olmadığı için pek net görünmemekle birlikte, o akşam gökyüzü ve bulutların arasından süzülen ışık hüzmeleri harikaydı.
Evet gene bir cadılar bayramı, gene bir kabak kafa :)
25 Ekim 2017:
Bu da cadılar bayramı süslemelerinin Uzak Doğu versiyonu. Arada sırada gittiğim bir restoranda karşılaştım. Tabiiki çok sevdim.
22 Ekim2017:
Sokak sanatçılığımızı müzikten resme taşıdık. Daha önce sokakta sadece müzik yapıyordu çocuklar. Fakat o gün Me Park'a (Ziegenhof') gittiğimizde, çocuklar yere resim yapan bir adam gördüler. Aslında adam resmi kendi çocuğuna ve onun yönlendirmesiyle yapıyordu, ama tabii ki bu benimkileri de çok etkiledi. Adam resmini bitirene kadar onu dikkatle izlediler.
Adam çalışmasını bitirip gidince de, Deniz işi ele aldı ve kendi resmini çizmeye başladı. Bence oldukça sevdi bunu, zira bayağı uzun süre çizimine devam etti.
Bu da bizim içine binip uçtuğumuz uçak, uçak İstanbul'a, anneanne ve dedeye gidiyor.
Yorumlar
Yorum Gönder